Τμήματα του ΕΛΑΣ Αττικής στην απελευθέρωση των Αθηνών
Η μάχη στο Κακοσάλεσι έλαβε χώρα την επομένη της απελευθέρωσης της Αθήνας (13 Οκτωβρίου 1944) με τεράστιες απώλειες για τους Γερμανούς και άλλο τόσο όφελος για τους Συμμάχους. Κάθε Γερμανός που σκοτωνόταν ή τραυματιζόταν, εκείνη τη στιγμή ειδικά, δεν θα λάμβανε μέρος στις μάχες που θα διεξάγονταν τους επόμενους μήνες στις παρυφές της Γερμανίας και θα καθόριζαν την μεταπολεμική της τύχη.
Πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου 1944. Γύρω από την Αθήνα πολλά ανταρτικά τμήματα περιμένουνε ανυπόμονα γιαταγή για να χτυπήσουν τους Γερμανούς. Υπάρχει όμως αντίθετα, από αυτό, γιαταγή του Στρ/κού Διοικητή Αττικής, πού οι αντάρτες με τη συνειδητή τους πειθαρχία δεν πρόκειται να την παραβούν.
Στα Άνω Λιόσια, βρίσκεται από τις πρωινές ώρες τής 9/10/44 το 11/34 Τάγμα τής II Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.
Δύναμη του Τάγματος: Τρεις λόχοι τυφεκιοφόρων (5ος, 6ος, 7ος), ένας λόχος μηχανημάτων (9 πολ/λα, 4 αντιαρματικά τυφέκια, μία Διμοιρία τής ΕΠΟΝ και ομάδα Διοίκησης. Σύνολον δύναμης περίπου 550 άνδρες.
Στις 20:30 τής ιδίας ημέρας ύστερα από αεροπορικό βομβαρδισμό, έχουμε απώλειες δύο τραυματίες. Την επομένη συλλαμβάνουμε γύρω στους δέκα (10) Ιταλούς στρατιώτες στην παρυφή του Μενιδίου, οι όποιοι εκινούντο προς το Αεροδρόμιο Τατοΐου. Τους δώσαμε αμέσως εις την Διοίκηση του Συν/τος για ανάκριση.
Στις 23:30 (10/10/44) κοινοποιείται στο Τάγμα από το Σύνταγμα, ή παρακάτω εξαιρετικώς επείγουσα γιαταγή τής II Μεραρχίας.
«Αμα λήψει παρούσης κινηθήτε προς περιοχήν Κακοσάλεσι και προσβάλλετε διερχομένας έκείθεν έχθρικάς φάλαγγας».
Το Τάγμα κατόπιν τής ανωτέρω επείγουσας γιαταγής συγκεντρώνεται και την 2η πρωινή ώρα ξεκινά πορεία μέσω Χασιάς, στην συνεχεία μέσω Πάρνηθας, κινείται με όλη του την δύναμη προς την περιοχή που καθορίζει η διαταγή. Τις απογευματινές ώρες τής 11/10 φθάνει στην εκκλησία Αγ. Τριάδα πού βρίσκεται σε μια απόσταση από την παρυφή του χωριού Κακοσάλεσι και κοντά στην βρύση, καλύπτεται, παίρνει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και ή Διοίκηση του Τάγματος προχωρεί προς την κατεύθυνση του χωριού και συλλέγει σχετικές περί των εχθρικών κινήσεων πληροφορίες από κατοίκους του χωριού.
«Μέσα στο χωριό, λένε οι χωρικοί, βρίσκονται 50—60 Γερμανοί, ταμπουρωμένοι στο τσιμεντένιο οχυρό τους, με τις πολεμίστρες και τα παρατηρητήρια και από εκεί ελέγχουν όλη τη γύρω περιοχή σε αρκετή απόσταση. Επίσης μένει συνεχώς, μέσα στο σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού ένα τανκ, κινείται επάνω στις γραμμές και βάλλει στα γύρω υψώματα μέρα και νύχτα. Αυτό επίσης καλύπτει και την κίνηση των συρμών, που τώρα 2—3 μέρες, κινούνται συνεχώς πάνω - κάτω ιδίως από Νότο προς Βορρά».
Αφού δώσανε τις πολύτιμες αυτές πληροφορίες οι χωρικοί, φύγανε για τα σπίτια τους αφού ευχήθηκαν «καλή επιτυχία». Σε μισή ώρα, στο σκοπό παρατηρητή πού βρισκότανε προς τη βρύση, ήλθε ένα παλικάρι και έφερε ένα μπουκάλι κρασί, ψωμί και τυρί, σταλμένος από τους ίδιους τους χωρικούς. Εννοείται ούτε οι χωρικοί πού ήλθαν, ούτε το παλικάρι, ούτε κανείς άλλος από το χωριό αντελήφθη το Αντάρτικο τμήμα κείνο το βράδυ.
Την επομένη 12/10, ο Διοικητής του Τάγματος, ο Καπετάνιος, οι λοχαγοί και οι Καπεταναίοι των λόχων κάνουν αναγνώριση τής γύρω περιοχής.
Το έδαφος όμως δεν επέτρεπε την εκπλήρωση τής αποστολής του Τάγματος και γι’ αυτό αποφασίστηκε να κινηθεί το Τάγμα νοτιότερα όπου το έδαφος προσφέρετε άριστα και θα αποφεύγονταν τα αντίποινα των Γερμανών εναντίον του χωριού. Την νύκτα λοιπόν κινείται το Τάγμα νοτιότερα περί τα 3-4 χιλιόμετρα και το πρωί καταλαμβάνει θέσεις, κατόπιν προηγηθείσης επισταμένης αναγνώρισης, στην περιοχή Κοτρώνι.
Διάταξη και αποστολές τμημάτων.
α) 5ος Λόχος. Με δυο διμοιρίες καταλαμβάνει τα Β.Δ. υψώματα, με αποστολή την κάλυψη των νώτων και του αριστερού του Τάγματος, από ενδεχόμενη εχθρική κίνηση και με την τρίτη διμοιρία τα ανατολικώς τής σιδηροδρομικής γραμμής και δημοσίου δρόμου υψώματα με μέτωπον προς Δυσμάς, με αποστολή την προσβολή των αναμενόμενων εχθρικών τμημάτων ή όποια θα γίνει αφού δοθεί το επακριβώς προσδιορισθέν σύνθημα.
β) 6ος Λόχος. Νοτίως τής κάθετης προς σιδηρογραμμή και δρόμου χαράδρας με μέτωπον προς ανατολάς, με αποστολή την εκτέλεση πυρών κατά κινουμένου προς οιανδήποτε κατεύθυνση εχθρού και την εξασφάλιση του δεξιού του Τάγματος από ενδεχομένη εχθρική πλευροκόπηση.
γ) 7ος Λόχος. Βορείως της ανωτέρω χαράδρας, με το αυτό (Α) μέτωπον και την αυτή με τον 6ο λόχο αποστολή πλην της καλύψεως του δεξιού.
δ) Λόχος Μηχανημάτων. Στις θέσεις των λόχων, με συγκεκριμένα κυρίας και δευτερεύουσας αποστολής πυρός, ιδίως προς το δεξιό (Ν) του Τάγματος.
ε) Διμοιρία τής Ε Π Ο Ν . Μεταξύ 6ου και 7ου λόχου, με συγκεκριμένης αποστολή ως εφεδρεία.
Η ανωτέρω διάταξη των τμημάτων, υποβοηθούμενη και από την εδαφική διαμόρφωση, κυρίως δε της καθέτου προς σιδηροδρομική γραμμή και δημοσίου δρόμου χαράδρας επέτρεπε και διευκόλυνε την προσβολή και εγκλωβισμό οιουδήποτε εχθρικού τμήματος κινουμένου σιδηροδρομικών ή οδικώς προς οιανδήποτε κατεύθυνση, εξασφαλίζοντας συγχρόνως τόσο τα πλευρά όσο και τα νώτα του τάγματος, ως και από ενδεχόμενη απαγκίστρωση του. Τα τμήματα καταλαμβάνουν τις απαραίτητες, για την εξέλιξη τής αποστολής των, οδηγίας και Διαταγές και περιμένουν. 'Όλοι βρίσκονται στις θέσεις τους.
Κατά τις 10:30 (13/10) εχθρική φάλαγγα δύναμης πάνω των χιλίων ανδρών, φάνηκε από μακρινή απόσταση να κινείται προς Βορρά και να κατευθύνεται προς τις θέσεις των ανταρτών. Προπορεύονται 40-50 ποδηλάτες ανιχνευτές και πίσω στα 400-500 μ. ακολουθούσαν πάλι περί τους 10-15 (προφανώς σύνδεσμοι), κατόπιν πεζοί, δύναμης περίπου λόχου, πολλά κάρα, 5-6 αυτοκίνητα και πάλι φάλαγγα πεζικού μεγάλης δυνάμεως.
Εκατό περίπου μέτρα περνούν μπροστά από τους αντάρτες οι ποδηλάτες. Φοβισμένοι παρατηρούν συνεχώς προς τα αριστερά τους ιδίως υψώματα, πού είναι οι αντάρτες σαν να προαισθάνονται την επίθεση τους, χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται την παρουσία τους.
Ανυπομονούν, με το δάκτυλο στη σκανδάλη του όπλου, πειθαρχικοί οι αντάρτες. Κρατούν και την αναπνοή τους ακόμη, περιμένοντας ν’ ακούσουν το προκαθορισμένο σύνθημα για να αρχίσουν τα πυρά.
Προσπερνούν οι ποδηλάτες, προχωρούν ανενόχλητοι προς την κατεύθυνση του χωριού και αρχίζουν να περνούν κοντά και μπροστά από τους αντάρτες, τα τροχοφόρα των Γερμανών και οι πεζοί, βέβαιοι ότι ή διάβαση είναι ασφαλής και ακίνδυνη.
Στις 11 ή ώρα ακριβώς δίνεται το αναμενόμενο με αγωνία σύνθημα από τη Διοίκηση του Τάγματος, που με τα κιάλια από το παρατηρητήριο, δεν άφηνε ούτε δευτερόλεπτο την παρακολούθηση του εχθρού. Αμέσως ανάβει το τουφεκίδι. Πολυβόλα, μυδράλια. οπλοπολυβόλα, αντιαρματικά, ατομικά αυτόματα και τουφέκια, άρχισαν βολή συνεχή, βολή φονική, χωρίς να παρουσιαστεί καμιά εμπλοκή.
Αμέριμνοι οι Γερμανοί, αφού οι ανιχνευτές τους είχανε περάσει προηγουμένως ανενόχλητοι από το ίδιο μέρος, δεν περιμένανε την επίθεση αυτή.
Όσοι δεν σκοτώθηκαν ή δεν τραυματίστηκαν βαριά, αμέσως μετά το πρώτο ξάφνιασμα τους, ζήτησαν προστασία, ασφάλεια και σωτήρια στα ρείθρα του δρόμου και κάτω από τα αυτοκίνητα. Και εκεί όμως βάλλονταν συνεχώς και εκεί τους ανέμενε η ίδια τύχη. Αμέσως σε όλο μήκος του δρόμου άρχισαν να ρίχνουν κόκκινες φωτοβολίδες, σημειώνοντας με αυτό τον τρόπο το επικίνδυνο της θέσης τους. Συγχρόνως βέβαια, όλα τα αυτοκίνητα σταμάτησαν, άλλα από τα κάρα που έσερναν τα φοβισμένα ζώα, άλλα βγήκαν έξω από το δρόμο προς τα χωράφια και άλλα μείνανε επί τόπου γιατί σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν τα ζώα του τα τραβούσαν. Οι ποδηλάτες (πού ήταν κοντά στο τμήμα), καθώς και όλο το προσωπικό των κάρων, των αυτοκινήτων, αλλά και πολλοί πανικοβλημένοι στρατιώτες, τράπηκαν σε άτακτο φυγή, στα ρείθρα του δρόμου και στα γύρω δένδρα.
Διχοτομήθηκε, λόγω των πυρών, η φάλαγγα, στην πρώτη, προς νότο στροφή του δρόμου, (νοτιότερα του φυλακίου τής σιδηροδρομικής γραμμής) και ανέκοψε την πορεία της.
Ύστερα από 5-6 λεπτά και μετά το πρώτο ξάφνιασμα αρχίζει βολή όλμων και πολυβόλων εκ μέρους των Γερμανών, χωρίς όμως ευνοϊκό γι' αυτούς αποτέλεσμα, γιατί όλα τα οχήματα, σχεδόν, έπεσαν στον κάμπο, κοντά στους δικούς τους, ενώ οι αντάρτες όλοι βρισκόταν στις γύρω πλαγιές και υψώματα.
Ή βολές και από τα δυο αντίπαλα μέρη συνεχίζονταν αρκετή ώρα και με μεγάλο πείσμα. Οι αντάρτες ταμπουρωμένοι στις θέσεις τους χτυπούν εκ του ασφαλούς. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους Γερμανούς που από τον αιφνιδιασμό, από την κούραση και από τις απώλειες τα έχουν χαμένα. Κτυπούν αλύπητα τους Γερμανούς οι αντάρτες, όπως κάνανε όλα τα χρόνια τής μαύρης σκλαβιάς. Κτυπούν τους φασίστες πού ρημάξανε τη χώρα μας. Κτυπούν και θυμούνται την πείνα του λαού μας, τα μπλόκα, τους ομήρους, τους τουφεκισμούς, θυμούνται το Χαϊδάρι την Κοκκινιά, την Καισαριανή, τον Υμηττό, το Δουργούτι, την Καλλιθέα. Θυμούνται τις θηριωδίες των Γερμανών απέναντι στον άμαχο ελληνικό λαό, απέναντι στα γυναικόπαιδα, απέναντι στους τιμημένους αναπήρους μας. Θυμούνται την ώρα αυτή, το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, την Κάντανο, το Χορτιάτη. Θυμούνται τις δικές τους ταλαιπωρίες πού πάλεψαν καιρό τώρα, όχι μονάχα με τα φασιστικά κτήνη, άλλα και με το κρύο, τη ζέστη, την πείνα, τη γύμνια, τη ξιπολησιά, τους κόπους, τις αγρύπνιες. Ολα τα παραπάνω δυναμώνουν την ορμή τους, αυξάνουν το πείσμα και την αποφασιστικότητα τους.
Σφαίρα πού βγαίνει από το τουφέκι του αντάρτη δεν πηγαίνει χαμένη. Ένας φασίστας, ένας εγκληματίας, ένας εχθρός τής Ελλάδος και τής ανθρωπότητας νεκρός ή τραυματίας.
Ή ώρα προχωρεί, ή μάχη συνεχίζεται.
Πυρά πού ακούστηκαν από την κατεύθυνση του χωριού Κακοσάλεσι ανησύχησαν τον Διοικητή του Τάγματος, γιατί φοβήθηκε προσβολή των Γερμανών του χωριού προς το αριστερό του Τάγματος. Στέλνει αμέσως προς τα εκεί τη Διμοιρία τής ΕΠΟΝ. Δεν συνέβαινε όμως τίποτα από τις παραπάνω σκέψεις και υποθέσεις. Στην πραγματικότητα συνέβαινε το εξής. Πριν ακόμη οι πρώτοι ποδηλάτες ανιχνευτές φθάσουν στο χωριό, χωρίς βέβαια, όπως αναφέραμε παραπάνω να ενοχληθούν από τους αντάρτες και χωρίς επομένως να αντιληφθούν την παρουσία τους εκδηλώνεται ή προσβολή εκ μέρους των ανταρτών. Οι εντός του χωριού Γερμανοί ακούουν τα πυρά και τρέχουν αμέσως προς τη Νότια παρυφή του χωριού και από μακριά βλέποντας τους ποδηλάτες Γερμανούς αρχίζουν να βάλλουν εναντίον τους νομίζοντας τους αντάρτες. Οι ποδηλάτες πάλι νομίζουν ότι το χωριό κατέχεται από αντάρτικα τμήματα, αφού μάλιστα βάλλονται από αυτά, αφήνουν λοιπόν τα ποδήλατα, καταλαμβάνουν θέσεις μέσα στα χωράφια και αρχίζουν και αυτοί πυρά εναντίον των Γερμανών του χωριού. Έτσι αρχίζει λοιπόν μια πραγματική μικρή μάχη μεταξύ των πού κράτησε αρκετή ώρα με απώλειες βέβαια και από τα δύο μέρη. Μόνο μετά πάροδο αρκετής ώρας επήλθε ή σχετική συνεννόηση μεταξύ των.
Τα παραπάνω έγιναν γνωστά αργότερα από πληροφορίες των κατοίκων.
Γύρω στις 03:00 και κατόπιν σχετικής διαταγής του Τάγματος, μία Διμοιρία του 6ου λόχου και μια του 7ου υποστηριζόμενες και καλυπτόμενες από τα πυρά των υπόλοιπων τμημάτων, προχωρούν προς το δημόσιο δρόμο για σύλληψη αιχμαλώτων και περισυλλογή λαφύρων. Ενέργεια επικίνδυνη, απαραίτητη όμως στην προκειμένη περίπτωση. Το δύσκολο στην περίπτωση αυτήν είναι η εκλογή τής κατάλληλης στιγμής. Καθώς γίνονταν αυτό, όλα τα πυρά των πολυβόλων στράφηκαν προς τα νότια τής στροφής του δρόμου εχθρικά τμήματα, τα όποια όχι μόνον δεν μπόρεσαν να βάλλουν κατά των τμημάτων τής περισυλλογής, αλλά αντίθετα πήραν τα πυρά ως προπαρασκευή επίθεσης, αρχίσανε σιγά-σιγά να κινούνται νοτιότερα και να απομακρύνονται από την στροφή του δρόμου, τα πυρά συνεχίζονται όλο το απόγευμα και από τα δυο μέρη. Ή βολή των Γερμανών μεταφέρεται και προς τις κατεχόμενες από τους αντάρτες θέσεις χωρίς όμως απώλειες. Τα, προς νότον τής στροφής του δρόμου, εχθρικά τμήματα εκδηλώνουν προσπάθεια υπερκεράσεως του δεξιού τής παράταξης του Τάγματος, όμως τα αρχικώς ληφθέντα μέτρα ματαιώνουν την προσπάθεια του εχθρού με πολλές ακόμη απώλειες γι’ αυτόν. Τις απογευματινές επίσης ώρες αμαξοστοιχία που εκινείτο προς νότον, χωρίς επιβάτες εβλήθην από τους αντάρτες με ανεξακρίβωτα όμως αποτελέσματα.
Μετά την περισυλλογή των λαφύρων, την σύλληψη των αιχμαλώτων και την επάνοδο των Διμοιριών στις θέσεις τους, η Διοίκηση του Τάγματος δίνει εντολή να διακοπούν εντελώς τα πυρά, τα τμήματα όμως να παραμείνουν, οπωσδήποτε, στις θέσεις τους και να περιμένουν διαταγές. Σκοπός της Διοίκησης του Τάγματος, ο οποίος έγινε γνωστός στους Διοικητές των Λόχων, ήταν να παραπλανήσει τα νοτίως της στροφής τμήματα, τα οποία ενώ στην αρχή συμπτύξχθηκαν επανήλθαν όμως αργότερα στην στροφή.
Αυτό όμως στάθηκε δυνατόν. Δύο αυτοκίνητα και πολλές μοτοσυκλέτες, μέχρι το βράδυ σχεδόν, κινούνταν, φθάνανε μέχρι την στροφή και σταματούσαν λίγο. Μετά από λίγη ώρα φεύγανε προς τα πίσω για να ξανακινηθούν μπροστά αργότερα. Ίσως να μεταφέρανε τμήματα μέχρι την στροφή του δρόμου.
Μόνο μια μοτοσικλέτα, με μόνο τον οδηγό της, προχώρησε θαρρετά, έφθασε μέχρι των θέσεων των ανταρτών, παρατηρούσε συνεχώς δεξιά και αριστερά, έκανε στροφή και με μικρή ταχύτητα επανήλθε στην αφετηρία (στροφή). Δεν εβλήθη διόλου, ούτε αντελήφθη τις θέσεις των ανταρτών. Το μόνο που διαπίστωσε και ασφαλώς θα το διαβίβασε στους ανωτέρους του ήταν οι υπερδιακόσιοι νεκροί που βρίσκονταν κατά μήκος του δρόμου.
Μετά από την επιστροφή του μοτοσικλετιστή περίμεναν οι αντάρτες κίνηση προς τα εμπρός των υπόλοιπων γερμανικών τμημάτων ή όποια όμως δυστυχώς, δεν πραγματοποιήθηκε.
Μέχρι το βράδυ (8 μ.μ.) παραμένουν στις θέσις τους οι αντάρτες, οπότε αποσύρονται προς τα υψώματα και προς τη σπηλιά που έχουνε, εν τω μεταξύ, μεταφέρει τους αιχμαλώτους και τους τραυματίες.
Εκεί στη πλαγιά, αφού το Τάγμα παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας συγκεντρώνει όλα τα τμήματα του, συγκεντρώνει και στέλνει πίσω τους 13 τραυματίες του. Στην εκκλησία Αγία Σωτήρα που είναι εκεί κοντά, έθαψε τον μοναδικό νεκρό τής μάχης, τον ήρωα Μανώλη Καραμπέτσο, από την Καισαριανή. (Αργότερα τον πήραν οι συγγενείς του και τον μετέφεραν στην Καισαριανή). Ή παλικαριά, η σεμνότητα και το ήθος του δεν θα λησμονηθούν ποτέ από όλους τους συναγωνιστές του. Είναι έτοιμοι οι αντάρτες ν' απομακρυνθούν τής περιοχής αφού εξετέλεσαν την αποστολή τους. Είναι όλοι ικανοποιημένοι, για το αποτέλεσμα της μάχης, όλοι οι αντάρτες και όλοι οι βαθμοφόροι δείξανε θάρρος, τόλμη, πειθαρχία και πίστη στο δίκαιο αγώνα. Εκτέλεσαν συνειδητά κάθε διαταγή και οδηγία πού πήραν. Ολη την μέρα χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, χωρίς τσιγάρο, μείνανε ακλόνητοι και σταθεροί στις θέσεις των και πολέμησαν τον Κατακτητή με τα παρακάτω ικανοποιητικά αποτελέσματα:
ΓΕΡΜΑΝΟΙ:
α) Νεκροί: Άνω των 250.
6) Αιχμάλωτοι 43 (4 ελαφρά τραυματίες). (Οι αιχμάλωτοι, στάλθηκαν αμέσως στη Μεραρχία συνοδεία της Διμοιρίας της ΕΠΟΝ).
ΛΑΦΥΡΑ: Ίπποι περί τους 10, ποδήλατα 15-20, γραφομηχανή 1.
Ιματισμός άφθονος, κλινοσκεπάσματα περί τα 150, πολλά κιβώτια με τσιγάρα, πούρα και υγειονομικό υλικό. Πολλά αυτόματα. Ατομικά τυφέκια άνω των 200 και άφθονα πυρομαχικά.
Σαν καλοί νοικοκυραίοι, οι Γερμανοί, είχανε τους γυλιούς των γιομάτους από διάφορα είδη π.χ. κάλτσες, μαντήλια, κρέμες, αρώματα, υφάσματα ανδρικά και γυναικεία, εσώρουχα γυναικεία, φωτογραφικές μηχανές καραμέλες, σοκολάτες κ.τ.λ.
Απώλειες ανταρτών: Νεκρός: 1. Ό συν. Μανώλης Καραμπέτσος από την ηρωική Καισαριανή.
Τραυματίες: 14 από αυτούς 3 βαριά.
Το πρωί τής 14ης όποιος έβλεπε τους αντάρτες, νόμιζε ότι βλέπει Γερμανούς. Χλαίνη, χιτώνιο, περισκελίδα, μπότες, υδροδοχείο, όπλο και ξίφος, όλα γερμανικά.
Σημειώσεις: Το Τάγμα αγνοούσε ότι στις 12/10 οι Γερμανοί φύγανε από την Αθήνα. Αν το γνώριζε ή ενέργεια του θα ήταν διαφορετική. Το πληροφορήθηκε την επομένη και αμέσως, ενισχύθηκε με 2 λόχους του Ι/33 Τάγματος και κινήθηκε προς καταδίωξη των.
Πηγή: Άρθρο του Β. ΚΟΡΝΗΛΑΚΗ στο "Ιστορικόν Αρχείον Εθνικής Αντιστάσεως", τεύχος 33-34 Μάιος-Ιούνιος 1961. Εκδότης του ο Κομνηνός Πυρομάγλου του ΕΔΕΣ.
ή να το εκτυπώσετε (Εκτύπωση)
Αν σας άρεσε το άρθρο, μπορείτε να το διαδώσετε