Εκείνος κι Εκείνος
Με την επικράτηση της δικτατορίας αυτοεξορίζεται, μαζί με τη γυναίκα του, στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στις αρχές της δεκαετίας του '70, χάρη στον Σωκράτη Καραντηνό προσλαμβάνεται στο ΚΘΒΕ, και πρωταγωνιστεί σε παραστάσεις του Μίνου Βολανάκη. Συμβάλλοντας στην ίδρυση του "Θεάτρου Σάτιρας" του Γ. Μιχαλακόπουλου, έπαιξε μαζί του το 1973 - 74 στην επίκαιρη πολιτική σάτιρα του Κ. Μουρσελά "Ω, τι κόσμος, μπαμπά", στο "Ας παίξουμε τους δολοφόνους" του Φάιφερ και το "Συνεργό" του Ντύρρενματ - η σκηνοθεσία δική του. Την ίδια εποχή μαζί με τον Γ. Μιχαλακόπουλο παίζει στην αξέχαστη, συμβολική τηλεοπτική σειρά "Εκείνος κι εκείνος".
Ακολουθούν πρωταγωνιστικές ερμηνείες του με διάφορους θιάσους ("Μιστέριο Μπούφο", "Σφήκες" "Αννα Καρένινα", "Φοίνισσες") και οι σπουδαίες ερμηνείες του στον μπρεχτικό "Κύκλο με την κιμωλία" και στο "Βολπόνε" του Τσόνσον. Το 1993 δημιουργεί το "Σύγχρονο Θέατρο",όπου ανεβάζει την αντιφασιστική "Ανάκριση" του Βάις.
"Μάθε παιδί μου γράμματα"
Στο ενεργητικό του είχε ακόμη: Τη θητεία του σαν δάσκαλος στις σχολές του Εθνικού Θεάτρου, του "Θεάτρου Τέχνης" και στο "Θεατρικό Εργαστήρι" του, το οποίο δημιούργησε παράλληλα με τον τελευταίο θίασο "Νέο Θέατρο". Το θεατρικό έργο "Καλικαντζαραίοι" που ο ίδιος το ανέβασε το 1979 στο Θέατρο Λυκαβηττού. Πολλές ταινίες ("Μαρίνος Κοντάρας", "Τελευταία αποστολή", "Νυχτερινή περιπέτεια" σε σενάριο - σκηνοθεσία Αγ. Τερζάκη, "Η αρπαγή της Περσεφόνης", "Το αμαξάκι", "Ερωτικές ιστορίες", "Μάθε παιδί μου γράμματα" κ. ά. ) και τηλεοπτικές σειρές ("Συμβολαιογράφος", "Χατζημανουήλ", "Αλέξανδρος Δελμούζος", "Κλειδαρότρυπα" σε δικό σενάριο και σκηνοθεσία κ. ά. ).
Πιστός στις κομμουνιστικές του ιδέες ο Βασίλης Διαμαντόπουλος , στάθηκε πάντα ονειροπόλος. Οπως έλεγε σε συνέντευξή του στο "Ριζοσπάστη":
«Εγώ ευτυχώς δεν έχω πάψει να ονειρεύομαι. Δεν έχω πάψει να θέλω. Βέβαια αυτό κοστίζει κόπους, διαψεύσεις. Ομως αυτό δε με πειράζει. Το να αγωνίζεται κανείς είναι κι αυτό μια ηδονή». Ο Β. Διαμαντόπουλος ήξερε ότι «πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, γιατί το κεφάλαιο και ο καπιταλισμός ξέρει πολλά κόλπα», παρασύροντας λαούς, ακόμα και ανθρώπους με αριστερές ιδέες.
«Δε διεκδικούμε το αλάθητο του ιδεολογικού μας χώρου, υπάρχουν όμως κάποιες βασικές αρχές που μένουν αναλλοίωτες και αδιαπραγμάτευτες. Δεν παραμένω από καθήκον. Είναι στάση ζωής. Ετσι λειτουργώ. Το να είναι κανείς τίμιος, είναι και εξυπνάδα».
«Ημουν, είμαι και θα είμαι κομμουνιστής. Κολακεύομαι να πιστεύω ότι το αξίζω να είμαι κομμουνιστής και γι' αυτό θα αγωνιστώ, όσο μου το επιτρέπουν τα μέσα μου και οι ικανότητές μου, για την ουσιαστική αλλαγή και την ανατροπή του καπιταλισμού».
Μιλώντας για τα χρόνια της Αντίστασης, έλεγε ότι αυτά «έβαλαν τα θεμέλια της σταθερότητάς μου στο ΚΚΕ. Κι επιπλέον πιστεύω ότι ο κομμουνισμός είναι στέρεος. Κυκλοφορεί μέσα στο ανθρώπινο αίμα. Ο Μαρξ δεν εφεύρε έτσι μια φιλοσοφία, αλλά την άντλησε από την ανθρώπινη πραγματικότητα. Είναι όνειρο ανθρώπινο, όνειρο δικό μας, το να υπάρξει μια κοινωνία ελεύθερη και οι άνθρωποι να ζουν με ισότητα και δικαιοσύνη».
Υποστηρίξτε την σελίδα μας στο Facebook
κάνοντας "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο, ευχαριστούμε.
Αν σας άρεσε το άρθρο, μπορείτε να το διαδώσετε
ή να το εκτυπώσετε (Εκτύπωση)
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Στείλτε ιδέες, προτάσεις, κριτικές για τον ιστότοπό μας.