Η Εθνική Αλληλεγγύη αποτελεί τον κατεξοχήν χώρο μέσα στον οποίο οι ελληνίδες βρίσκουν θέση και ρόλο για ενεργή συμμετοχή στην Αντίσταση. Είναι η ιδιότητά της ως μάνας, αδελφής, συζύγου, φίλης, μέσω της οποίας η γυναίκα καθιερώνεται και τελικά καταξιώνεται στην συνείδηση τόσο των συναγωνιστών της όσο και του άμαχου λαού. Εκτός από την περίθαλψη των φυλακισμένων και εξόριστων, οι γυναίκες φροντίζουν και τους κρατούμενους στα στρατόπεδα, τις οικογένειες των εκτελεσμένων, τους αντάρτες και τις οικογένειές τους.
Από τις προηγούμενες δεκαετίες η έννοια της αλληλεγγύης καλλιεργείται στον ελληνικό λαό τόσο σε πρακτικό όσο και συνειδησιακό επίπεδο, ως απόρροια της σκληρής ελληνικής πραγματικότητας. Οι διεκδικήσεις και οι κοινωνικοί αγώνες ομάδων όπως οι μικρασιάτες πρόσφυγες, αγρότες, εργάτες των βιοτεχνιών-βιομηχανιών, χαμηλόμισθοι υπάλληλοι, στην προσπάθεια βελτίωσης των όρων της διαβίωσής τους, είχαν δημιουργήσει μία ζωντανή και αγωνιστική εργατική τάξη.
Παράδειγμα της αλληλεγγύης σε λαϊκό επίπεδο αποτελεί η οργάνωση «Εργατική Βοήθεια Ελλάδος» (Ε.Β.Ε.), δημιουργείται το 1924. Οργάνωση που σύμφωνα με λεγόμενα του Π.Σ. Καραγκίτση «…ήταν απαραίτητη στους αγώνες της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των παλαιών πολεμιστών… βοηθούσε όσους φυλακίζονταν, όσους στέλνονταν εξορία, τις οικογένειες αυτών των θυμάτων, καθώς και τις οικογένειες των σκοτωμένων…»1.
Παλαιές εκδόσεις βιβλίων της Εθνικής Αλλυλεγγύης.
Υποστηρίξτε την σελίδα μας στο Facebook
κάνοντας "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο, ευχαριστούμε.
Αν σας άρεσε το άρθρο, μπορείτε να το διαδώσετε
ή να το εκτυπώσετε (Εκτύπωση)
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Στείλτε ιδέες, προτάσεις, κριτικές για τον ιστότοπό μας.